Aaaarrghh – Ölü Kadar Soluk II

Sonbahar yağmuruyla düştün kollarıma

Kendi ellerinle son vermiştin hayatına

Hatırlıyor musun?

Önünde uzanan küskün bir doğa

Belki fısıldıyordur ağaçlar sana

Sürükleniyorsun kurumuş yapraklar gibi

Terk edilmiş patikalar boyunca

Zifiri karanlığın içinde ilerlerken göremeden hiçbir şeyi

Korkuyorsun hissedince kuytulardan seni izleyen gözleri

Buzdan rüzgarlar okşadıklarında titreyen ellerini

Belki de yalvarıyorsun tekrar yaşamak için o son geceni

Şimdilik elveda

Gelecek yüzyıllar içinde görüşeceğiz karanlıklarda