Aaaarrghh – Ölü Kadar Soluk VI

Boğucu karanlıkta dolaşan gece körelttiğinde gözlerini

Umutsuzca anlamaya çalıştın rüzgarın ne taraftan estiğini

Ruhunun derinliklerinde hissediyordun soğuk kar tanelerini

Ama takip ettin ağaçların yolu gösteren seslerini

Diriltemezdin zaten sarsarak mezarına konulmuş cesedini

Ay ışığını gizleyen bulutlar ölümle örttüğünde üzerini

Hatırlayamadın hayatının hızla geçen günlerini

Unutulmuş anılar çürütürken katılaşmış bedenini

Zamanın olmadığını göreceksin, kışın hiç bitmediğini

Umut etme hızla akıp seni ışığa götüreceğini

Renksiz kar manzaralarına artık biliyorsun gömüleceğini

Yalnız kaldın sonunda bilemeden nereye gideceğini

Otur ve dinle rüzgarın çığlıklar atarak haber verişini

Karanlık ölümünün ötesindeki sonsuzluğun gelişini