Ahmet Kaya – Bir Minik Kız Çocuğu

Ona hergün ratlardım kuyruğun bir ucunda

Bir minibüs parası sımsıkı avucunda

Uykusuna doymamış kırpışan gözleriyle

Anlarsa baktığımı başı inerdi öne

Bildiğim kadarıyla ölmüş anne-babası

Okulundan koparıp işe koymuş ablası

Ne rüyalar görürdü kim bilir yol boyunca

Hep gülümserdi yüzü ansızın uyanınca

Bir minik kız çocuğu saçları darmadağın

Yollarda yalın ayak üşürüşür üşür elleri

Meraklandım bir kaç gün durakta görmeyince

Tanıyanlar söyledi inanmadım ilk önce

Dalmış bir gün rüyaya mavi önlük içinde

Fabrika değil sanki bir okul bahçesinde

İşte o an dişliler kapmış iki elini

Böyle ödemiş yavrum rüyanın bedelini

Tebessüm donup kalmış ağzının kenarında

Soluvermiş minik kız henüz ilk baharında

Bir minik kız çocuğu bir minik kuş yüreği

Ölümün kucağında üşür üşür üşür elleri