Ahmet Şafak – Sarıkamış
memed yetim memed aşık
potini var delik deşik
anası elinde beşik
memed yatar kar altında
SARIKAMIŞ kar altında
mehmedim karlar altında
yüreğinde sevdiceği: memleketi kor altında
anama demeyin sakın
tüfengi omzuma takın
bu yüreği benden sökün
yatamam toprak altında
son bir nefes memed dayan
zalım uyku gelde uyan
ölen beyaz bir kardelen
tahammülüm zor altında
ana sana bu mektubu Allahuekber dağında yazıyorum galiba veda vakti geldi hakkını helal et anam Elif kıza selamımı söyle o cepheden bu cepheye atıldık AŞK makamında bir türkümüz olmadı bu yüzden sevdamız gazi aşkımız şehittir bizim Elif kızın üstünden elim kalkmıştır gayrı hakkını helal etsin.Üzülme ana ağlama: Sarıhanlı nere Sarıkamış nere deme. Sarıkamış için ölmeyi bilmiyorsa bir adam Sarıhanlı için nasıl yaşar.Her seher vakti secde aydınlığındaki ak alnını öptüğümü bil ama beni öldü bilme.Ne diyor Yunus Baba ‘Ölürse ten ölür canlar ölesi değil’ ana.
