Ahmet Selçuk İlkan – İnanmadın

Yüreğinin çöllerine

Nehir oldum inanmadın

Saçlarının tellerine

Esir oldum inanmadın

Ben ki asi boyun eğmez

Benki çılgın söz dinlemez

Senin için hemde kaç kez

Yaşlar döktum inanmadın

İnanmadın ne yapayım

Sensizlikmiş senden payım

Tanrımısınki tapayım

Sevdim seni inanmadın

Diz çökerken dağlar bana

Şimdi taşlar ağlar bana

Hayatımda birtek sana

Yenik düştüm inanmadın

Sen kavgamın tek galibi

Sen gönlümün tek sahibi

Sana uysal çocuk gibi

Teslim oldum inanmadın

Yere serdin gururumu

Hiçe saydın onurumu

Kucakladım umudumu

Koştum sana inanmadın

Yasak koydum şu kalbime

Ne geçdiki ah elime

Bağlanmakmı ne kelime

Öldüm sana inanmadın

Bana geri ver ıslanmamış gülen gözlerimi

Bana geri ver kararmamış güzel günlerimi

Bana geri ver tükenmemiş büyük sevgileri

Her seyi geri ver…