Bektaş ve Sırtlan – Ağlarım
Burda herşey bıraktığın gibi
Özledim seni sen gittin gideli
Dostum artık ben de yalnızım
Sen dört duvara ben kaderime yanarım
Ağlarım evet her gece ağlarım
Aydınlığa kavuş ben gün sayarım
Ailense iyi hepsi yuvasında
Bıraktığın bebek artık dört yaşında
Ona bakaraktan seni hatırlarım
Gözlerin kalbimde yanan dağlarım
Hasretin herkesin gönlüne vurdu
Sevginse uyku uyumaz oldu
Gözü yaş dolu yas tutmaktan
Sabredip bağrına taş basmaktan
Anlamı kalmadı sensiz buraların
Yılların verdiği sonsuz acıların
Sonu gelmeyen bu yolların
Anlamsız durumuna yanmaktayım
Dost başını dik tut , yılma
Ger göğsünü bu en zor zamanda
Yaklaşmadan son satırlarıma
Ziyaret günü ordayım , aynı masada
Selamı var herkesin unutmadan
Tanrı ve kalbim seninle durmadan
(Ağlarım her gece
Yanarım ağlarım gizlice
Ağlarım her gece
Yanarım ağlarım gizlice
Bektaş ve Sırtlan selam ve merhaba
Mektubunuzu aldım işte bu yeter bana
Gençler Vallahi ağladım sevinçten
Bir mektup oynattı dağları yerinden
Öpüyorum sizin gözlerinizi
Görüşmeyeli çok özledim sizi
Zaman geçmiyor dört duvar arası
Sevgiye mahrum işte buna yanarım
Düştüm buraya o kalın kafamla
Sabredin çıkıcam yakın zamanda
Yollar uzun görünüyor seneler uzak ama
Kavuşacaz elbet gelecek şubat
Yeterki ümitler kesilmesin
Bir gün müzik içlerinizde yürür kesin
Güzele bağlanın herşeyin günü gelir
Anama söyleyin hüzünlenip üzülmesin
Pederi yormayın o zaten sinir küpü
Herşeye gücenmektir onun işi gücü
Ve benim ufaklığa sahip olun
O benim herşeyim o benim varım yoğum
O sizlere emanet bunu unutmayın
Siz ikinizsiniz benim umutlarım
Sizi gözlüyor heran gözlerim
Beni soranlara selam söyleyin
(Ağlarım her gece
Yanarım ağlarım gizlice
Ağlarım her gece
Yanarım ağlarım gizlice
