Burak – Beni Düşünme

belki bir duvarin köşesinde

otormuş aglarken görülsemde

belki bir telefon sesine hasret gibi gözüksemde

ne olur bakma oyle

dert degil hic birşey

sen beni düşünme bakarim başimin çaresine

beni kirik dökük bir eşya gibi

kuytulara atilmiş sahipsiz sanma

nefessiz kalmam susuz kalmam

yaşarim doyasiya aşikken ona

belki ben bir bar köşesinde dalgin yorgun gorunsemde

yada her gece başka tenlerde kabuslarimla sevişsemde