Burhan Şeşen – Kayboluyor İstanbul

Yine benden aldı ah İstanbul

Yine bana getirdi

Yine benden çaldı ah İstanbul

Yine geri getirdi

Yaşanmamış aşkları bozulmamış aşkları

Bana getirdi

Yine bende yattı ah İstanbul

Uçarı uslanmamış

Yine bende kalktı ah İstanbul

Çarşafı bozulmamış

Hep ıslak sabahları

Bin sesten ezanları

Bana getirdi

Yine beni yok saydı İstanbul

Saygısından mı nedir

Yine beni terketti İstanbul

Sevgisinden mi nedir

Son vapur telaşında

Hep aynı ümitleri

Bana getirdi

Beyoğlu’nda sahipsiz çocuklar

Gözleri vitrin gibi

Geçkin bir fahişede umutlar,

Sönmüş bir neon gibi

Kayboluyor İstanbul

Puslu bir sabah gibi

Sanki ufak bir rakı içinde

Kızkulesi cebimde

Tramvay yadırgamış bugünü

Tünelde beklemekte

Terkediyorİstanbul

Bir yer açın önlerde