Depresif Atak – Ritimsiz Tahkim

saadet ışığıyla yanan bir prensi

alıkoymak ne kadar zor asil mevzii

ne kadar kolay görünsede zordur inan ki

bir dilim ekmeği yiyebilmeyi güçsüzlerin

yüzüne baka baka gülümseyebilmeyi

seranat verir gibi sesli sesli kelimeleri devirmesi

sevgilisinden ayrılmış bir genci teselli etmesi

şairin kaleminden dökülen o 2 cümleyi

istermisin kendi kendinle sevişmeyi

kanadı kırık kuşlar gibi okyanusun ortasında denize gömülmeyi

tahtını kaybetmiş bir kralın üzüntüsünü izlemeyi

mazgallarda yürüyen bir deliyi devirmeyi

kendi kendinle yüzleşebilmeyi

fantastik sorunlar yaratıp kabullenmeyi

kalibreli bir hayatta baş rol oynayabilmeyi

maskot bebesi olupta kendine gülmeyi

ziraat bölgesinde denize girmeyi

mihenk taşlarıyla oyun oynayabilmeyi

küllerinden yeni doğmuş bir bebeği öpebilmeyi

beatlerim rapim ve kendimle bütünleşmeyi

namantıki bir düşünce devreyi tebliği

mustehcem bir tafra edinebilmeyi

nutuk atarcasına insanlara hükmetmeyi

mevzilerimde bulunan insanları katletmeyi

kasvet ağacında yaşlanabilmeyi

masumane tavırı firari harekati

constantine gibi bir çöplükte mutlu olabilmeyi

nakarat:

demir attım denizlere sessiz kalbim

krokilerimdeki ritimsiz tahkim

efsun kaldım küheylan beylim

miferimdeki deliği bile fark etmedim

bu nedenle mecalsiz halim

SİTEM

hiç denedinmi kendini reddetmeyi

nefessiz yaşayabilmeyi vede terketmeyi benliğini

ve yine geldi işte vakti, yine gösterdi ayrılık dakikliğini

yapabilirmisin söyle , vazgeçebilirmisin geleceğinden

kendini boşlukta hissedip zor olanı başarmayı iste

o zaman şaşmazsın kendinden,benliğinden

sen aradıgını değil o seni bulur

bu gerrcekten şaşma

asla dökme gözyaşı sakla hüznünü içinde

sitem etme hayata aksine bağlanmayı hedefle

sevdiğini söylemekten kaçınma,

ve geldi işte ayrılık vakti, yine gösterdi ayrılık dakikliğini…