Dertli Divani – Serçeşme

Yaşanılası dünyanın ne tadı ne tuzu kaldı

Ömür denen şu zamanın çoğu gitti azı kaldı

Çalışmadan yiyenlerin derimizi giyenlerin

Nice benim diyenlerin ne izi ne tozu kaldı

Çürük ökçe yırtık taban kurdu kuşu ettik çoban

Bariban daha gariban ne çulu ne bezi kaldı

Bizden geçinen kalleşler döner gelir bizi taşlar

Sıvıştı yaren yoldaşlar ne sözü ne özü kaldı

Cahiller kendini aklar kamiller özünü yoklar

Kurudu çaylar ırmaklar serçeşmenin gözü kaldı

Dertli Divani’nin varı canandır canın öz yari

Geçti bu devrin baharı ne yazı ne güzü kaldı