Düş Sokağı Sakinleri – Beyoğlunda Bir Öğle Vakti

Sessizlik içime çökmüş,bir uyku gibi

Bütün sokaklarım beni unutuyor

Beyoğlu’ nda bir öğle vakti

Herkes kendisi gibi!

Zaman bir çocuk gülüşü, içimde yaşlanan

Kaçışlarım beni hiç saklamıyor

Beyoğlu’ nda şu güneş uykumu gezdiriyor

Kelimeler etime gömülmüş, bir bıçak gibi

Bütün gecikmelerim seni hatırlatıyor

Beyoğlu’ nda dükkanlar artık en çok satanı çalıyor

Girdiğim sinemalar yalnızlığım oldu

Bilmeden beni sana üzüyor

Bindiğin o tramvay yüzünü unutmus

Bilmeden beni sana benzetiyor

Herşey benden önce ben senden sonrayım

Ellerim bu değildi ki eskiden tanırdım kendimi