Emel Müftüoğlu – Çok Ayıp
Kulağıma geliyor, atıp tutuyorsun,
ileri geri konuşuyorsun aleyhimde.
Çok ayıp, çok ayıp.
Kendini ele veriyorsun,
Güvenini kaybediyorsun insanların
Her şeyi sayıp, bir bir sayıp.
Bu bizim özelimiz utanmıyor musun hiç?
Alıp başını giden kim?
Sözünden cayıp ha cayıp…
Yaşımızı başımızı aldık, koca koca
insanlarız artık, yakışıyor mu bize
Bu kaba saba haller?
ikimiz de neler yaşadık, gördük şu hayatta,
Ne aşklar, ne savaşlar ve dahi ihtilaller…
Hem hayattan kaybediyoruz,
Hem itibardan, hem aşktan,
Üstelik de bunlar iyi ihtimaller…
Sende vefa duygusundan hiç eser yok mu?
Bu nasıl şey, öfken adabından çok mu?
Bi durup, bi düşün, bi nefes al, azıcık bekle.
Ne kadar acı sözün var, dillerin ok mu?
Sızlamıyorsa için sen rahatlarken,
Unut gitsin, unut gitsin.
Her ayrılık sonrası daha acılaşıyorsun,
Bırak bitsin, hemen bitsin.
