Ezginin Günlüğü – Kül Vakti

Tut elimden beni kaldır göçelim

Adalara bu gece

Yağım tükendi kandilim söndü

Yana yana bu gece

Canımı alsınlar dar sokaklar vakitsiz uykular

Uyanırım eli annemin gönlümü okşar

Düştüm eyvah dalgalara yar

Ay dokundu geçti bana yar

Çıkar beni kollarında yar

Kurut sakız ağacında yar

Yüreğim yanar

Nar ağacında bir kucak zakkum

Hangi yazdan kalma

Canımı al benim al ışığımı

Hüznüme dokunma

Denize bandım ekmeğimi sana getirdim yar

Suya karıştım şarkılarla gelmiyor bahar

Kimse bilmiyor derdimi

Ateşe attım kendimi

Geçti zamanı ateşin aşkın

Şimdi kül vakti

Bu deniz annemin evi

Çivit kokardı mendili

Sebebi yok ağlar dururdu

Her seher vakti