Ezginin Günlüğü – Mutlu Son

Ardına bakmaz yürüyüp gider

Aklından neler geçer kimbilir kimler

Bekleyip durdum elimde güller

Rengi aşk maşk kokusu keder

Vay vay vay hani senin canındım

Vay vay vay hani öbür yarındım

Vay vay vay kolun kanadın kimdi

Vay vay vay böyle mi olduk şimdi

Kapımı açtım bir beton şehir

Bilmiyor artık kimse mutlu son nedir

Takvimden günler düşüyor bir bir

Yarısı aşk maşk yarısı zehir