Funda Arar – Karaya Vuran Gemiler

Üstüme yıkıldı, dağ gibi bir hasret

Yaraları sarmaya, alışıp unutmaya

Koca bir hayat lazım, yıllar yetmez

Senin uzağında, hayat çok hüzünlü

Şimdi kime yar diye sarılıyor ellerin

Gitsen bile gözlerin benden gitmez

Resimlerde hep o güzel yüzün

Yüreğimde hep ağlayan bir hüzün

Karaya vuran gemiler gibiİiçimdeki kalp yaralı bereli

Hançerli şu gönlüm sevdanla kanarken

Unutmak ne mümkün severken

Hayatla barışmak, bir yerden tutunmak

Herşeyde sen varken kolay mı ah unutmak