Funda Arar – Yasak Elma

Geldik gidiyoruz bu bahçeden

Yandık, yeriyoruz fark etmeden

Yaşarken kader diyoruz bilip bilmeden

Ne kendimizi yoralım bu sorularla derinden,

Ne Havva’nın olsun suç, yasak elma yüzünden

Biz haddimizi bilelim, sevelim sadece yeter,

Sayılı zaman her halukarda geçer

Bindik bir alamete,

Gidiyoruz kıyamete

Veda ederiz belki de ahirette

Sefalete