Grup Yorum – Partizan

tek insan nedir ki? sadece bir damla…

uçsuz bucaksız gökyüzünün

boşluğuna savrulmuş bir yağmur damlacığı

tek insan neye yarar

azgınca uğuldayan fırtınalar altında

dayanınca bağrına kanlı elleri yeryüzünün?

tek insan ne yapabilir sinip gizlenmekten başka?

yaşayan en yüce güç, en aşılmaz barikat

halkın örgütüdür

tıpkı bir okyanus gibi; kurumayan

örs gibi, çekiç gibi; şekil veren demire

kabaran dalgalarla karşılayan; uğuldayan rüzgarı

halkın örgütüdür

gücü güce ulanır, yükselir

derinleşir, arınır, dayanıklanır

denizde bir damla olunca insan

al ve savur benim de yüreğimi

ufkuna kat, ateşlendir, şekil ver bakışlarıma

beni yalçın güzelliklerle kuşandır

sarsılmaz yiğitliklerle donat

sevgimi yenilmez, evincimi ulaşılmaz kıl düşmana

öfkemi bile, gürleştir

bilgimi rüzgarınla aydınlat

örgütüm al beni halkımla yeniden yarat

kıtlıkta ve soğuklarda şehirde tarlalarda

lenin’in işaretiyle ayaklandı partizan

beyazların elinde kalan son kıyıya varmak için

dağlardan ve ovalardan ilerledi partizan

kan ve can bedeli bu zafer dokuzyüzonyedilerde

karlarda ve fırtınada sovyeti kurtardılar

beyaz ordu’yu yenerek ezerek atamanları

bitirdiler bu savaşı denizin kıyısında

şiir: nihat behram

söz: t. atourov

müzik: s. alimov