Hilmi Yarayıcı – Hancı

Hilmi Yarayıcı – Hancı

Bu öykü uzun yıllar önce başlar

Sevinç ve hüzün çökmüş vagonlara

Bir tren umuda doğru yol alır

Ve ben içinde bir gurbetlik yolcu

Uzun yıllardan sonra yeter oldu

Gezdim dolaştım en son sana döndüm

Yarı sakat gençliğim heder olmuş

Sen zalim hancısın ben yolda yolcu

Ne kucak açtın ne bağrına bastın

Yaralı ve yalnız darda bıraktın

Doğduğum illerde el gibi kaldım

Sen zalim hancısın ben yolda yolcu

Bir sıcak okşayış bir gülümseyiş

Bunu yıllardan sonra pek çok gördüm

Ne yüzüme baktın ne kulak astın

Sen zalim hancısın ben yolda yolcu…