Hodlu Noksani – Başlangıç (Lem-Yezeli Kün Emrine)
Lem-yezeli kün emrine deyince
Herkes dereceyle zamana geldi
Bekledi bir zaman ezel ervahı
Zaman hitam buldu dehana geldi
Dokuz ay yaşadı karanlık yerde
Yoktur bir haberi bilmez ne derde
Doluyor çilesi encam seferde
Dokuz aydan sonra cihana geldi
Gelince dünyaya ağladı güldü
Bilmek kar zararı bir karar kıldı
Bir zaman kundakta beşikte kaldı
İşitti öğrendi lisana geldi
Dolaştı bir zaman elde kucakta
Deyince üç beş yaş gezer sokakta
Sevilir her zaman evde otağda
Yedisinde aklı başına geldi
Ahbap buldu sağa sola dolaştı
Yaşı vardı on on bire yanaştı
Ceht ederek işe güce karıştı
Varıp da on dört on beşine geldi
On beş yaş deyince çok ahbap düzdü
Arzedip seyranı düşünde gezdi
Gördüğü güzelden bir himmet sezdi
Gönül gülşeninde coşuna geldi
On sekizde libas giyer süslenir
Gezip dolaşmadan gayet hazlanır
Gezer gönlü bir güzele yaslanır
Gördüğü güzeller düşüne geldi
Şükrolsun hüdanın bin bir işine
Su katmasın felek pişmiş aşına
Mevlam hayırlısın versin başına
Geçti günler otuz yaşına geldi
Vardı otuz beşe erdi kemale
Fazla sahip oldu servete mala
Yaşadı bir zaman eşiyle bile
Yaş kemalde hayat hoşuna geldi
Cennete benziyor hiç yoktur farkı
Dilleri dönüyor her zaman şarkı
Yaş tecavüz etti otuz beş kırkı
Geçti günler çağı boşuna geldi
Çarnaçar bağlıdır gönül eşine
Çağ erişti tamam kırk beş yaşına
Yatarken hanımı gitmez hoşuna
Yokuşta ayaklar geriye geldi
Artmıyor eşine olan sevgisi
Küskün birbirinden bilmez hangisi
Düşmüştür gönlüne ahret sevgisi
Atladı kırk beşi elliye geldi
Düşer öz haline düşmez niyaza
Kılar beş vaktini koymaz kazaya
Gece gündüz devam eder namaza
Yaşı altmış gönül seyrana geldi
Yaşı altmış usandırdı evini
Kuvveti yok avlayamaz avını
Pas tutmuştur dizlerinin yayını
Binde bir yoldaşı aklına geldi
Seksen doksan dedi kalkıp oturmaz
Tevhidini dil ucundan götürmez
Ecel geldi yatağına yatırmaz
Yüz yaşında önü toprağa geldi
Hoca telkin verdi okudu Kuran
Yardım etsin orda ol gani yezdan
Açıldı bir kapı emroldu tezden
Sual melekleri peşine geldi
Kabir melekleri sual sorunca
Rabbin kimdi nebin kimdir deyince
Dünyadan yaptığı inceden ince
Her suale cevap diline geldi
Cevap verdi asla kalmadı noksan
Yaradanım orda eyledi ihsan
Kıldı beş vaktini dünyada baksan
Dünyalık yaptığı güşuna geldi
Fazla değil dersim bildim bu kadar
Bekledi bir zaman bilmem ne kadar
İsrafil sürunu vurana kadar
Emroldu mahlukat divana geldi
Açtılar evrakın okundu bir bir
Emroldu cennete durmadan gir
Verildi emrine gılman ile hurDünyadaki eşi yanına geldi
Geçirdi üç alem dördüncüdür bu
Yedi cennet taam’ içti Kevser su
Bu yalan dünyadır hakikati o
Buldu yaşanacak yerine geldi
Dileğim mevladan her saat her an
Mevlam nasip eyle edeyim seyran
Herkese tam verdin ben neden Noksan
Tevhidin dilimde birine geldi
