Hodlu Noksani – Bilmem (Bu Derdimi Nasıl Edeyim)

Bu derdimi nasıl edeyim beyan

Sayın bey insafa gelir mi bilmem

Layıkken makama oldu perişan

Geçer vakit geri kalır mı bilmem

Maden servisinde emsal yok idi

Malumatta ve bilgide çok idi

Geçen hafta Süleyman Bey tek idi

Arayanlar şimdi bulur mu bilmem

Onurla gururla yolda yürürdü

Gidenleri gelenlerden sorardı

Balı getirene izin verirdi

Acep kahvaltıdan olur mu bilmem

Coşkun sular gibi bir yana akmaz

Rüşvetsiz gelenin yüzüne bakmaz

Balı olmayandan alırdı pekmez

Şimdi ayran tası dolar mı bilmem

Oğul balın tereyağsız yemezdi

Lor gibi yer kıymetlidir demezdi

Piyasada kıymetini sormazdı

Süzmeyi yağ diye alır mı bilmem

Korkarım ki alem sana gülmeye

Dilim tutmaz başsağhğı vermeye

Rüşvetsiz gelende artmaz yevmiye

Lor olsa prim de salar mı bilmem

Yine şefim diye inandırıyor

Çorbayı ayranla bulandırıyor

Beyaz köpekleri dolandırıyor

Onlar da kalmadı bilir mi bilmem

Bu sefer talihi elinden tutar

Tünelden ambara terfi de eder

Oradan da hemen köyüne gider

Kader tarlasını sular mı bilmem

Tedbir kar eylemez bir kere düştü

Fabrika görmedi böyle bir puştu

Bu mevladan oldu kullar da şaştı

Bizlere dişini biler mi bilmem

Cansız kalem bu halleri yazarsa

Süleyman Bey işitir de kızarsa

Yarım suratını asar bozarsa

Kimseler eline dalar mı bilmem

Rüşvet ile boğazını kayırma

Helal çalış rüşvete yer ayırma

Fabrikadan nefret ile ayrılma

Kader artık ona güler mi bilmem

İlk bakışta bir kederi görülmez

Fitnelikten hiç usanmaz yorulmaz

Rüşvet yoksa mahiyette durulamaz

İrtikap fikrinde kalır mı bilmem

Çok biliyor Yörüklerin cahili

Buldu Divriği’de Mister Erayl’i

O gelince sanki elleri bağlı

Bu sefer peşinden meler mi bilmem

Yazarım bu kadar çok fazla yazmam

Farz olmayanlara destanı düzmem

Fabrika şahittir ben yolsuz gezmem

Kendine arkadaş kılar mı bilmem

Dinleyenler bu nahaktır demeli

Doğruluktur herbir işin temeli

Dört kiloluk balı bir dem yemeli

Noksan’ı defterden siler mi bilmem