Hodlu Noksani – Kadar (Hayli Demdir Arıyorum)

Hayli demdir arıyorum cerrahı

Gezerim peşinden varana kadar

Bugün tabibimden aldım bir ilham

Salı çarşambaya görene kadar

Çarşambadan gelir cuma ertesi

Yakıyor canları derdin fortası

Geldim Trabzon’a yurdun ortası

Ara İstanbul’u girene kadar

Binersin vapura bin ayak birden

Görünmez bir kara yol yok eyerden

Bin türlü alem var bakan seyirden

Gezer deryalarda arana kadar

Dolmuyor haftası olmuyor sabır

Görünür deryadan sıralı şehir

Gurbette olanı mevlam sen kayır

Gönder sılasına varana kadar

Bin bir meşakkatle çıktık karaya

Her adımda ihtiyaç var paraya

Gezersen perişan derler nereye

Güldür sen garibi sorana kadar

Otursan kahveye çaydır geliyor

Parası olanı garson biliyor

Parasızlar sokaklarda kalıyor

Cepten meteliği verene kadar

Kimisi oturmuş yüksek sarayda

Peşinen maaşı geliyor ayda

Altında taksisi gezmez yayan da

Gezer meramına erene kadar

Sokaklarda boyacılar geziyor

Meslek için birbirini eziyor

Birbirinin kuyusunu kazıyor

Gezer aleyhinde bir ana kadar

Yazmak ile bitiremem bu halı

Hanımların dudakları boyalı

Gerdanında yüz bir nakış oyalı

Arıyor eşini sarana kadar

Geçti bir on beşlik elinde çanta

Çantaya çok uymuş sırtında manto

Ayakta iskarpin topuklar yayda

Göreni yandırır kırana kadar

Her ne yana baksan başka bir forma

Çekmesin kısmetin yüzünü görme

Berduş tayfasının halını sorma

Yatar sokaklarda yarına kadar

Hep boştur bu yolda yazmak istemem

Üç günlük dünyada azmak istemem

Fena fiillerden sezmek istemem

Ağlarım yaşımı durana kadar

Herkeste bir dert var bendeki başka

Ummazdım başıma geldi bu yaşta

Meşakkat çekerim hayalde düşte

Kulun derdi bitmez kurana kadar

Ağlama Noksani birgün gülersin

Bu elinle gözyaşını silersin

Sağlık olsun memlekete dönersin

Kalırsın burada yorana kadar