Hodlu Noksani – Olmayınca (Gönlüm İster)

Gönlüm ister meramına ermeyi

Neyleyim talihim var olmayınca

Çok isterim bülbül sesi duymayı

Bülbül gülü sevmez har olmayınca

Nasihatim gezme gönül yabanda

Bir umudum kaldı karasabanda

Düşmüşüm efkara iş yok tabanda

Gönül ziyan eder kar olmayınca

Devrettim otuzu kırka yüz tuttum

Hiçbir gün gülmedim daim yas tuttum

Bir dem için bir ateşi dost ettim

Yandırır cismimi kar olmayınca

Gözüm yaşı akar eli işlemez

Bülbül figan eder gülü beslemez

Gönül verip yar kolunu yaslamaz

Dostun seni sevmez yar olmayınca

Feryat eder daim sende kar bülbül

Ah eder bülbülü için gonca gül

Yüz bin mihnet etsen yine eldir el

Kalpte senin için ar olmayınca

Hoşa gider güzellerin oynağı

On sekizde yakar gönül sığnağı

Terkedemez güzel seven sevmeyi

Bulanıp da sonra dur olmayınca

Kader gül demezse asla gülünmez

Gönül kuşu pervaz etse yorulmaz

Dostun güzel olsa yine sarılmaz

Baştan iki gönül bir olmayınca

Bu sene kısmet çok fazla gezdi

Gözüm gördüğünü elim de yazdı

Zalim gurbet elden usandı bezdi

Noksan Hod’da durmaz zar olmayınca