Işın Karaca – Kalp Tanrıya Emanet

Belki de oyunların arkasına saklanmışım

Şehirler büyümüs de ben hep çocuk mu kalmışım

Yenilmezdi böyle zamansız

Gitmeseydi eğer bu yürek..

Bulurdu, tutunurdu bi bahane daha nihayet

Kelimeler eksilirken seyrettim üzülerek

Bedenim paramparça ama

Kalp hala tanrıya emanet..

Kirlenince olur ya niyet,

Zor geliuor artık sevişmek

Tükenince mazeret,

Aşk acıdan ibaret

Belki ben hala masalların,

Mutlu sonların etkisindeyim hala

İşte bu yüzden bıçak sırtlarına emanettir bu yürek

Aslında yalanların,asolanların da farkındayım elbet

Ama gormezden geldim

Bilen bilir acıtır insanı gerçek…