İzel – Efendim

sen gitme bana kal

yokluğunda buralar

boş kalan sokaklra benzer

heryer hep taş duvar

ya ümit ver de senin olayı

ya izin ver sende kaybolayım

savrulursam karanlığında

bir ışık yak yönümü bulayım

her günümde gecemde

yerin yanımdır benim

sen canımsın sen gücüm

SEN EFENDİM