Kumdan Kaleler – Evde Yoklar

durmadan avuclarim terliyor inildiyor

ardimdan girdigim ciktigim kapilar

trenim gecikmeli yuregim bungun

bir bir uzaklasiyor sevdigim insanlar

kimi zaman bir cocugum bir muzik kutusu basucumda ve ayimin gozleri saydam

kimi zaman gardayim yanimda bavulum yilgin ihtiyar

ne zaman bir dosta gitsem evde yoklar

dolanip duruyorum ortalikta

kedim himbil yaprak dokuyor cicegim

rakim bir turlu beyazlasmiyor

anahtarim guc donuyor kilidinde

kimi zaman bir cocugum bir muzik kutusu bas ucumda ve ayimin gozleri saydam

kimi zaman gardayim yanimda bavulum yilgin ihtiyar

ne zaman bir dosta gitsem evde yoklar

bekliyorum bir kapinin onunde

cebimde yazilmamis bir mektupla

bana karsi ben vardim caldigim kapilarin ardinda

ben actim ben girdim selamlastik ilk defa

kimi zaman bir cocugum bir muzik kutusu bas ucumda ve ayimin gozleri saydam

kimi zaman gardayim yanimda bavulum yilgin ihtiyar

ne zaman bir dosta gitsem evde yoklar