Malatyalı İbrahim – Üzgünüm

Malatyalı İbrahim – Üzgünüm

ezildim itildim hep hor görüldüm

hayatta yaşarken bin kere öldüm

iyi gün dostları sizi de gördüm

feleğe kadere küskünüm küskün

yıllardır gelen yok kapım aralı

gözümde yaşlarım durur sıralı

o vefasız beni vurdu vuralı

sevgiye kadere küskünüm küskün

çileyi kederi zevk edinmişim

bilmem ki dünyaya niye gelmişim

bir zaman canımdan fazla sevmiştim

gülmüyor ki yüzüm üzgünüm üzgün