Mert İçgören – İstanbul Duy Beni
trende tren opsun seni mert içgoren
turkiyenin güneyinden artik burda istanbulda
birakalim kendisi anlatsin sana
istanbulun piçleri artik burda yaninizda
kizinizin koynunda hem de sizin yataginizda
ne mi yapiyor bana hic sorma
kafan basiyorsa sen cevapla
istanbul istanbul olali böyle pic görmedi
kimse benim kadar bu istanbulu sevmedi
tarihmis efsaneymis hicbirini bilmem
sade gece çikarim gündüzü sevmem
kardeslerim yine benle
biz her gece bu alemde
etiler ulus bebek akmerkez
nereye gitsek karilar pesimizde
maçlarda barlarda her türlü ortamda
kolumda ben hep karilarla
bebek te ben hep arabamla
ceplerim dolu hep paralarla
piyasanin krali ortamin adami
genç kizlar hep bana takildi
kandi
açti da açti
çok naz yapti çok ugrastirdi
çok zorlastirdi
ama mert isini bildi
yine golü doksana takti
istanbul duy beni gör beni
her gece her yerde
sabaha kadar eglence
önce kebap manti
sonra bizim eve yiyismeye
geçmez bu hayat böyle deme
derler ona mc bazilari seksi kendisi bebekten
istanbulun içinden büyükleri söver küçükleri döver
onu gören “mehmet abi nasilsin?” çeker
bu alemde nereye gitsen yesen içsen
kirmizi hali önünde her sekilde
laila havana eski pasha samdan
dönmedim geri ben hiç kapidan
15 yasindan beri bu alemde
üzerimde prada armani versace
daha aklina ne marka gelirse
göremezsin beni baska biseyle
yolda sollama rahatsiz etme
saygi göster önümü kesme
altindaki renoyla makasa girme
akilli ol beni hic soyletme
amina koyarrim agzina siçarrim
efendi ol ki sonra hiç üzülme
kizlari severim vururum çakarim
önden arkadan sagdan soldan
güzel olmasi yetmez
isini bilmesi kesmez
ne olursa olsun içgören affetmez
istanbul duy beni gör beni
her gece her yerde
sabaha kadar eglence
önce kebap manti
sonra bizim eve yiyismeye
geçmez bu hayat böyle deme
istanbul duy beni
