Mor Ve Ötesi – 1945

Mor Ve Ötesi – 1945

Gel asırlardan uzanda tut ellerimi sımsıcak

Yoksa bendeki çocukta böyle çaresiz kalacak

Öfke ile beslenen çocuklar yalnızdırlar

Ve ümitleri çiceklerden acıları tarihlerden

Senin gibi benim gibi onlarda hep insandılar

Ve sevgiye inandılar ve saygıya inandılar

Senin gibi..benim gibi..

Onlar biraz terkedilmiş biraz küskün çocuktular

Sanki biraz incitilmiş

Sanki yetersiz sevilmiş

Sanki utandılar kavgadan ve sustular

Öp incilenen gözyaşları kurusun inançlarında

Sene bin dokuzyüz kırkbeş onlarda hep insandılar..

Ve sevgiye inandılar ve saygıya inandılar

Senin gibi..benim gibi…