MT – En Uzun İntro Hayat

MT � En Uzun İntro Hayat

Adım Murat Çam 26 Mayıs 1980 Trabzon

Annem ev kadını

Babam ordu milli takımıyla amerikan ordu milli takımına 19 çeken kadronun orta sahası Mustafa Çam

Çok küçüktüm çok küçüktüm dünya bir başkaydı

Çok küçüktüm çok küçüktüm dünya bir başka

Lisede metod defterime karaladım şiirlerimi

6 cilt metod yetmezdi hem de kareli

Kırtasiyeyi çok iyi tanırdım dosta tek ödeme yaptığım yerdi ora

Her hafta kağıt ve kalem aldığım

Evde araba teyibinden bozma teyibim vardı kabinlerini suntadan yaptığım

10 yaşındaydım Faroz�da limanın arkasında ilk kafa üstü dalışım

Ve dişimi kayaya çarpıp dağılışım

Karataşlı paşalıoğlu sokakta başkaydım

Çok dost vardı dost gibi hep mertti arkadaşlarım

� yakalamaca ve hemen almacıyla çocukluğum

Kitaplara hiç mi hiç takılmadım

Bir Diyet�i vardı Ömer Seyfettin�in okuduğum

Birkaç şiiri de Cahit Külebi�nin hani cumhuriyet şairi hece ölçüsüyle yazan

Belki kafiyenin ne olduğunu ilk ondan okuyup anladığım

Ortaokulda Erdoğdu�ya taşındık denizden uzak ama çok ferahtı

İki katlı dede yadigarı yüz metrekare bahçesinde incir ağacı olan

188 nolu evde mermer bir merdiven vardı

Evin içinde korkulukları olmayan

Çıkarken hep kaval kemiğimi çarpacağım diye korktuğum

Az yukarıda fırına gönderirdi babam

Yere tükürür tükürük kurumadan gel derdi

Azfargo kamyonetlerin egzoz dumanıyla Trabzon ekmeğinin kokusu karışırdı

Kışlada marş söylerdi askerler

Bir başkaydı o zamanlar babam dudağında ıslığı akasyalar açar iken

Çok küçüktüm çok küçüktüm dünya bir başkaydı

Çok küçüktüm çok küçüktüm dünya bir başka

Evet çok küçüktüm bahçenin yağmurdan şişmiş kapısını kapatmak için

Bahçede ki taş ocağının üzerine şişeleri koymak için

İki dolma taşı üst üste koymam gerekirdi

Sonra uzaktan nişan alıp kuş lastiğimle antrenman yapardım

Yanda kışla bahçede küçük Murat ben tam tehşizat hep hazırdım

Tek Trt vardı Galatasaray�ın Loshe� 5-0 yendiğinde ilk defa gururlandım

Demek dedim tüyleri diken diken olmak bu

Trabzon�da başarılıydı ama ben Galatasaraylıydım

Lise de Kavak Meydan�a taşındık

Odamın apartman boşluğuna bakan penceresinden lisenin görünen iki sınıfı

On dört kavak ağacı ve gün doğarken dünyanın en çirkin ses korosu kargalar

Karşı pencerede Necla Teyze oğlu Nuri gelini Ayla abla apartmanda çok bir mutlu tablo vardı

En alt katında kick box küçük ejder Sultan abi onun yanında küçük kızıyla Şenay teyze vardı

En altı fırın kahve yanı bakkal karşı türbe

Altı numara teyzemler

Sekiz numara dinlediğin şarkılardı

Çok küçüktüm çok küçüktüm dünya bir başkaydı

Çok küçüktüm çok küçüktüm dünya bir başka

Bir dostum vardı amca ordun Yahya Durmuş kardeşim hep zor günlerimin arkadaşıydı

Aynı lisede aynı mahallede aynı takımda aynı kafadaydık

Abisi kardeşi babası annesi birbirlerine bağlılıklarıyla örnek aileydi

Onlar da ailemdi beni oğulları kadar severlerdi

97 de Bayburt ta Türkiye karmalar şampiyonluğunu kazandığımız kadroda kardeşlerimdi

Ama Yahya ayrı bir komediydi ayrı bir kişilikti

Bir İrtel bir Karayollarıspor da Çağrı İlker Can Osman Hocam

İdman ocağında Alem İlke Bilginer ayrı hikayelerdi

Hiç biri tek kelimeyle anlatılacak gibi değillerdi yani başkaydı muhabbetleri

98 in eylülünde veda ederken Trabzon�a bir annemi bıraktım geride birde dostlarımı

Bir Faroz�u bıraktım geride bir de Trabzon�u bir anılarımı aşklarımı ve yaşadıklarımı

Amsterdam�sa farklıydı farklı uçurumun eşiğinde herkes

Şimdi Trabzon�daki dostlarım kardeşim Serkan Ramazan Ali kan kardeşim Sefa

Canım Sema kedim Balbal ve tek şarkıya sığan MT hadi başlasın..