MT – İki Bal Yüz

Ellerimden tutup deniz kenarlarına inip

Uçurtmalar uçurur muyduk Karadeniz’in lodosunda?

Hatıraları silip yerine sadece sen ve ben çizerdim

Ve gülen iki bal yüz

Hatırlardın olsan gülerdin elma şekeri yanakların al al olur

Canım oğlum derdin biliyorum

Bazen sanki hiç gitmemişçesine yanımdasın

Ben, bildiğin gibi işte senden ayrı hayatla savaş içindeyim

Küs kaldı bir yanım

Küçükken gece yarısı evden kaçıp gittiğim lunapark gibi herkes

Gece yarısı sönük ışıkta parlayan bir atlıkarınca, bir dönme dolap

Ve ölüm sessizliği hâkim mısralarımda sen olmasaydın

İki elinle başımı tutup yüzüme bakmasaydın

Hayat bu Murat’ım sen koştukça o kaçacak

Ve koca yıllar geçecek aradan

Koca yıllar geçti aradan ve hala aklımda beni bağrına basışın ağladığımda

Hani Farozda top oynarken düşmüştüm de ağlayarak yanına gelmiştim

Sarmıştın melek kanatlarının altında dermanı olmuştun yaraların

İki kelime söylemiştin de bütün çiçekleri açmıştı baharların

Ellerimden tutup deniz kenarlarına inip

Uçurtmalar uçurur muyduk Karadeniz’in lodosunda?

Hatıraları silip yerine sadece sen ve ben çizerdim

Ve gülen iki bal yüz

Yaralı gözler bu ardına bıraktığım son bakışım

Yağmurları ben ağladım

Bu şehrin gökyüzüne elvedanı yazışın

Bir bakar mısınız? Kalbimdeki hançeri çıkarır mısınız?

Ayrılık çekilir gibi değil de

Teşekkürler

Acısı ayrı senin olmadığın her yer gurbet eller içime işler

Sanırım bir şişeme iyi gider deyip

Yok, yok ama yok hala sana verdiğim sözdeyim

Bir mısrada altı harfli adını görmekteyim

Bu eller mi yazdı sana gurbeti?

Bu eller mi karaladı umarsızca hasreti?

Bak artık sakinim

Gözlerimde yaş yerine başımı okşadığın anların hatırası

Bana bakıp güler halin

Zeytin arası salıncaklar

Mora dikenlerinin gözyaşı

Ekmek arası domates ve peynir

Sekiz yaşımda sadece sen ve beni unuttum deniz kenarlarında

Sadece sen ve beni anne

Ellerimden tutup deniz kenarlarına inip

Uçurtmalar uçurur muyduk Karadenizin lodosunda?

Hatıraları silip yerine sadece sen ve ben çizerdim

Ve gülen iki bal yüz

Bir kelebek kondu bu sert kırların gölgesine

Umut gariban türküsü kefense hilkat örtüsü

Muratsa sevinç türküsü

Semaysa mavi gökyüzü

Ne yazık ki tek bir güvercinim bile yok artık uçurmaya

Seyrelti pişmanlıklar ölümün arifesine saklar kendini

Sanki hiç yüreği yanıltmamış gibi gözlere karamsı bir cıvıltı müptela

Ne ala şiirler yazılsa adına

Ne ala şarkılar çalınabilse hala

Aynı yerdeyim beni bıraktığın lunapark şimdi boş

Gurbet eldeyim içimde batan gemilere vuran güneş loş

Çok yokuş dizlerimde derman yok

Hayat 26 tane 365 gün hediye etti

Kaçının değerini bildim?

1,2,3 belki

Ama bil ki bir elim beş parmağını geçmedi

Ne resimler gitti ne kokunu kokladığım sarı badanalı ev

Ne şiirler gitti, ne de özlemin içimde bir dev

Mekânın cennet olsun

Cehennemi zaten bu dünyada yaşadın

Murat’ın, canın oğlun, yürek parçan

Sağ olsaydın

Beni bu dünyaya getirdiğin için sağ olsaydın sağ olsaydın