MT – İnsanoğlu

MT – İnsanoğlu

Albüm Adı : yer altı kanıyor

Giden olur yolu bulur kalp vurulur yaşlara

Seven olur çare budur taş katılsa da aşlara

Hele bir sende bak düşün gözleri kapalı yarınları var hüzün içinde

Para kalbinde vicdansızlar özünde

Ey insanoğlu aç gözünü bak bi geçmişe

Beş paraya satılan dostluklar gördüm ben

üç kuruşa indirilen egemenliklerin kefenlerine örterken musalla taşında

Soğuk başına yaşlar damlarken acılar içinde bir ana ağlarken

Kefenler yürekleri dağlarken tertemiz sayfalara namertliğin nasıl yazıldığını gördüm ben

Sen kaç sen saklan bu toprak bekler paranın girdap olduğu bir yalan

kaosa sürüklenen vatoza batan bir volkan gibi

seni sever yine içinde kontrol ettiğini sandığın şeytan

Seni sen için tanımayan maddiyata darılmayan hep alan hep isteyen hep çalan hep pisleyen

hep yalan hep sona kalanın omuzlarına basan

alın terine dayanamayan yattığı yerden para kazanma arzusuyla kafasını başkasına kaşıtan

başkasının sırtından kazanan bir asalak nasıl bir lağım faresinden üstün olabilir ki?

Biri pisliğin içinde biri pislikten beter birinin hayatı pislik biri hayat diye pisliği seçer

yaşamın amacı ne ki üç kuruşluk dünya

Giden olur yolu bulur kalp vurulur yaşlara

Seven olur çare budur taş katılsa da aşlara

Dünya ipleri ipleri koparanların ellerinde bir rüya

Riya yalan bir ufuğa açan balçıkla sıvanmış güneş misali ölü balıklar takılmış kalmış oltalara

Sabahı solanlara cebinde metelik olmayanların ruhuna sıkılan kurşunla

Para arzusuyla karartılan bir sima

bol sıfırlı kağıtlarla dolu bir deryaya atla

görünen gerçek elli derece güneşin altında serabı sahra dermanı dahra ruhu kanayan bir yara

İnsanoğlu aç gözlerini bak bir boşluk

Maddiyat uçurum diplerinde bir yokluk yokluğun verdiği bir soğukluk

kalbinde hissettiğin sönük bir masal gibi anlatılıp durulur geceleri

gökyüzünden yıldızları çalınmış semaları çaresizliğe sarılmış umut

beni unut dercesine şans kapatır kapıları

açtığın çiçekleri kurut istercesine söndürür yarınları

duyulur çığlıkları kaf dağının tepesinden korkusu okunur her dokunuşta gözlerinden

ruhunu giyotine çeken eller kırılsın insanoğlu

bu yaşlar dünya bir yaş sana bir yaş dünya bir aş rüya bir savaş ve umutlara dokunulunca

ölür insanoğlunun anlamadan yavaş yavaş

Giden olur yolu bulur kalp vurulur yaşlara

Seven olur çare budur taş katılsa da aşlara

Taş kesildi dualar yumuşak duvarlar örttüler soğuk bedenin üzerine

Sonbahara inat düştü yağmurlar ahları var insan ağlar

Pişmanlığı gözlerinden damlar kendini çarmıha çakar dar ağacına asar

Bir savaş bu vicdanı hep galip çıkar betonlaşmış anlar balçıklaşmış umutlar

Kurumuş balık çirozları arasında dolaşır elleri ağ kesiği balıkçılar

Takası çürük olsa da su alsa da yine gerilir göğsü güvertesi gibi deli dalgalara

Umudu vardır insanoğlunun hep yarınlara açacak güneşi vardır insanoğlunun karanlığa

yeter ki sen içinde ki seni ara savaş vicdanınla

bırak taş taş üzerinde kalmayan şehirlerden de bir iki papatya sana anlatsın hayatı

bir rüya bir ütopya beyazkinim ruhum kanayan bir yara bir masal