Murat Çelik – Seyyah

Bu şehirden bana acılar kaldı

Şarap sundum aya ben ayrılık tattım

Seyyah oldum şu alemde öyküler yazdım

Oturup anlattım kendi halimce

Seyyah oldum şu alemde türküler yaktım

Oturup söyledim kendi halimce

Gözlerinden mektup ellerinden su

Bekledim durdum ben ne zor yolmuş bu

Seyyah oldum sözüm bildim gizlendim içime

Çığlık oldu gözlerim kendimi vurdum

Seyyah oldum şu alemde niceler gördüm

Anladım ki insan kalbine yolcu

Bana aşk lazım

Aşkta ateş ararım

Kapanmış kapılardan geçtim

Yanmayan bedenlerden güzelim ben yolumu sildim

Dünyanın hali

Çeker giderim

Yalnızlık yolcusu gönlüm

Bir garip seyyahıM ama kendime göçerim