Murat Yılmazyıldırım – Çekilin Karanlıklar

Aşka dair herşeyi kapattım uykulara

Yelkeni denizden alıp bıraktım karalara

Kuşların şarkılarını da alıp plakların yanına koydum

Ve yazdığım kitapları düşlerimle oydum

Çekilin karanlıklar, rahat bırakın beni

Ölüme yaklaşmışken döndürmeyin yolundan bedenimi (X2)

Bâkir aşk hiç bıkmadan acının yolunda ilerler

Bütün melekler ona sevgiyle gülerler

Kalbimin şaşkınlığı varoluşundandır

Beni yıkan hep ihanetin oluşundandır

Çekilin karanlıklar, rahat bırakın beni

Ölüme yaklaşmışken döndürmeyin yolundan bedenimi (X2)

İnce bir dantel gibi işledim sevgiyi

Yelken kırıp gitti mavi denizi

Biçtiğim değerler ektiğim ekinlerdir

Uykuya dalarım ben herşey güzelleşir

Çekilin karanlıklar, rahat bırakın beni

Ölüme yaklaşmışken döndürmeyin yolundan bedenimi (X2)