Müslüm Gürses & Sezen Aksu – Sebahat Abla

Kahvenin önünden şöyle bir salınıp geçerken

Hayat duruldu sanki zamana deymeden

Bulaşır neşesi konuşup söylerken

Ağırır gam keder insanın kalbinden

Mahallenin sevgilisi kadeh gibi çınlar sesi

Yaz kış açık penceresi

Ah Sebahat abla

Patiskadan perdeleri rüzgar taşır etekleri

Saksıları çiçekleri

Ah kokuyor hala ah kokuyor hala

Sezen Aksu:

Camlarına vururken batan güneşin rengi

Radyodan ince saz söyler kalptekini

Ne ruhu ne sıranı ne aşkın kudreti

Herkez öder gün gelir payına düşeni

Mahallenin afillisi siyah bezinden ceketi

Yara gibi gülümserdi ah Eşref abi

Rakıyı susuz içerdi

Sebahat ablayı sevdi

Ortalığı duman etti ah Eşref abi

Ah Eşref abi

Müslüm Gürses – Sezen Aksu:

İkiside sahipsizdi kimse bilmez neden bitti

Kavuşmadan kaderleri bu şarkı bitti

Ah bu şarkı bitti…