Nuri Can – Sen Sebep Oldun

Nuri Can – Sen Sebep Oldun

Önüm tipi boran yollar toz duman

Kalmadı dermanım sen sebep oldun

Kahpe felek vermez ömrüme aman

Yazıldı fermanım sen sebep oldun

Başladı ömrümde gazele döküm

Kırıldı dallarım söküldü köküm

Yıkıldı berhanem devrildi yüküm

Gitmiyor kervanım sen sebep oldun

Gülerler halime algınım deyü

Divane gezerim dalgınım deyü

Bilmezler ben niye dargınım deyü

Güzellim sultanım sen sebep oldun

Ne kanadım oldu ne havalandım

Sürüdüm zinciri hayli dolandım

Deli çaylar gibi aktım bulandım

İfet-i devranım sen sebep oldun

Yağdığın başıma kar diyemeden

Üşüdü yüreğim sar diyemeden

Ömür gelip geçti yar diyemeden

Tükendi kararım sen sebep oldun

Yılların elinden ömrüm perişan

Sevdanın elinden gönlüm perişan

Bu günüm perişan dünüm perişan

Ey canı cananım sen sebep oldun

Ben bir Can Ozanım yeldim dumandım

Çileyi cefadan bezdim usandım

Ateşi – aşk ile gark olup yandım

Ey şah-ı merdanım sen sebep oldun