Nusret Toruni – Düşüptür (Ey Efendim)

Nusret Toruni – Düşüptür (Ey Efendim)

Ey efendim derdim kime söyleyim

Günden güne can figana düşüptür

Kalmışım hayrette ya ben nideyim

Gece gündüz elamana düşüptür

Felek beni koydun gam ateşinde

Gündüz hayalimde gece düşümde

Tarih seksen dokuz on bir yaşında

Yar ateşi cismi cana düşüptür

Varsak bu yerlerden hicret eylesek

Yarene yoldaşa minnet eylesek

Arzulasak yari niyet eylesek

İmdi yolum Ardahan’a düşüptür

Ardahan’da kılsak kavli kararı

Gün be gün gelmekte ömrün zevali

Orda bulamazsam şahı maralı

Gayrı yolum Nemrut Han’a düşüptür

Nemrut Hanlı bilmez garip halinden

Bu fakir ayrılmış lebi lalinden

Bana derler yanılmışsın yolundan

Senin yolun Gürcistan’a düşüptür

Bedehşan bulunmaz böyle avare

Ne yanda kavuşsam o nazlı yare

Önümüze çıktı Belhi Buhara

Dedim belki yar bu yana düşüptür

Dediler hep senin halin ne haldir

Bu kara sevdayı başından kaldır

Bedehşan buraya üç aylık yoldur

Senin yolun bir ummana düşüptür

Dediler duymadık onun ismini

Burda güzel çoktur nidek vasfını

Felek böyle yıkar kendi hasmını

Senin yolun Erzincan’a düşüptür

Sümmani neylesin dünyada varı

Ölene dek çeker bu ah u zarı

Böyledir gönülle kavl ü kararı

İmdi yolum Bedehşan’a düşüptür