Objektif – Gölge

Onu gördüm dün gece

Yine o dar geçitte

Temizlenip süslenmiş

Elleri ip ince

Önüne koymuş sepet

Elinde bir bez bebek

Oturuyor sesizce

Karanlığın içinde

Gülümseyen yüzünde

Hep bir acı saklı

Yardım istemeden

Bakıyor dokunaklı

Gölge derler ona

Kimse bilmez adını

Sevgiden bir yumak

Hayattan basamak

Geçmişi bilmeden

Geleceği görmeden

Yaşamıştı boşuna

Bu garip dünyada

Gölge gece oldu çık artık