Ömer Danış – Çocuk Olmak
Çile ne biter ne durur
Dostlar beni yere vurur
Yarin ettiği dokunur
Çekemiyorum,çekemiyorum
Çok özlüyorum…
Çocuk olmak istiyorum
Öyle kalmak istiyorum
Canı bende taşıyorum
Her an uzaklaşıyorum
Yıllarımı istiyorum
Üşüyorum…
Dertler benim olur
Gecelerim çok sağuk olur
O günlere gitsek nolur
Çocuk olmak istiyorum
Öyle kalmak istiyorum
Çocukluğumun nefesi ne öncesi ne ötesi
Anamın o dün kü sesi
Duyamıyorum,duyamıyorum..
Çok özlüyorum
Çocuk olmak istiyorum öyle kalmak istiyorum.
Canı bende taşıyorum
Her an uzaklaşıyorum
Yıllarımı istiyorum
Üşüyorum…
Dertler benim olur
Gecelerim çok sağuk olur
O günlere gitsek nolur
Çocuk olmak istiyorum
Öyle kalmak istiyorum
Herşey çok güzeldi o zaman
Çok şey değişti ama istediğim gibi olmadı
Birşeyleri kazanırken birşeyleri kaybettiğimi gördüm
Yalnızlığımı gördüm her gün artan
Büyüdüm de noldu sanki büyüdükçe küçüldüm,utandım
Belki de çocuk kaldım büyüyemedim
Belki de o yüzden sevgide mutlu olamadım..
Ahhhhhhhh…
Her acıyı çekmek zorundamıydım
Şimdi yaşadığım şeyler bana boş ve anlamsız geliyor
Çocukluğumu hatırlıyorum,sığınmak istiyorum biryerlere
Çocuk olmak istiyorum ,çocuk olmak istiyorum..
Ve öyle kalmak istiyorum.
