Osman Öztunç – Ağlama Küçüğüm

Akşamlar yorgun hergün

Yıldızlar bana dargın

Düşer gözüm yollara

Eletmez gületmez

Senden haber getirmez

Dargın oldum kuşlara

Kar yağar üzerime

Soğuk denizler

Kaldı kara kışlara

Karlar yere serilmiş

Benim yavrum sürülmüş

Buzdan sarkık kuşlar

Gelir diyorlar gözlerim

Yollarda dağlar tuzak olur

Mayınlar pusudadır

Aylar yıllar geçti

Yavrum gelmez oldu

Yokluğun inan cehennemin öbür adıdır

Böyle gelmiş işte

Böyle gelmiş gider

Büyüdün sende büyüdün peşimden

Tam herşeyi atsam

Yerin dibine batsam

Sana nasıl anlatsam

Deden dünyadan göçtü

Hüseyin evden kaçtı

Derin yaralar açtı

Beklenmeyen bir andı

Dert kapıya dayandı

Dün haticemiz doğdu

Fatma gölde boğuldu

Bilsem sana ne oldu

Anladım bir bir tamam

Yüce dağlar başında

Kör kuyu içindeler

Kurşunlanmış yüzleri

Tanınmaz biçimdeler

Onursuz rütbelerin

Umursuz içindeler

Ağlama küçüğüm

Ağlama artık yeter

Ağlama gözyaşım

Ağlama bana ölümden beter

Böyle gelmiş işte

Böyle gelmiş gider