Osman Öztunç – Durmuş’un Tüküsü
O her sabah gün doğmadan
Horozlar ötmeden eller uyurken
Erken kalkar cigara yakar
Dağlara düşer dağlara hey
Nedir kimdir kimseler bilmez
Hiç yüzü gülmez hiç söz etmez
Sakin Durmuş derdik adına
Korkarım birgün gider de delmez
Garip bir şeyler olmuştu
Bütün köylüler susmuştu
Durmuş erken indi dağdan
Ve ilk defa konuşmuştu
Eğilin Anadolu’ya
Ayak degil kulak verin
Neden ağlarmış ninniler
Durun susun ve dinleyin
Abam şalvarım çarığım
Emeğim terim nasırım
Kalemim kağıdım yazım
Oğlum kızım karım sazım
Gaflet çökerken uyukur
Çoban uyur kurt uluşur
Tetik düşer can vuruşur
Can vuruşur can vuruşur
Bir yaralı aslan ki yurdum devinir durur
Çakallar birden ürledi
Yağmur yağdı gök gürledi
Üç gün üç gece yamaçta
Sakin Durmuş görünmedi
Dediler ki kuşlar gider
Taşlar gider başlar gider
iki gözüm Durmuş gider
Gider diyar diyar gider
Şimdi ürkek dudaklardan
Dökülürmüş masal masal
Uzun kış gecelerinde
Durmuş’un türküsü Kalmış
Eğilin Anadolu’ya
Ayak degil kulak verin
Neden ağlarmış ninniler
Durun susun ve dinleyin
Abam şalvarım çarığım
Emeğim terim nasırım
Kalemim kağıdım yazım
Oğlum kızım karım sazım
Gaflet çökerken uyukur
Çoban uyur kurt uluşur
Tetik düşer can vuruşur
Can vuruşur can vuruşur
Bir yaralı aslan ki yurdum devinir durur
