Pir Sultan Abdal – Alçakta Yüksekte Yatan

Alçakta yüksekte yatan erenler

Yetişin imdada hangi yere gideyim

Başım alıp hangi yere gideyim

Gittiğim yerde de buldu dert beni

Oturup benimle ibadet kıldı

Yalan söyledi de yüzüme güldü

Yalın kılıç olup üstüme geldi

Çaldı bölük bölük böldü dert beni

Üstümüzden gelen boran kış gibi

Seherin sabahındaki düş gibi

Yavru şahin pençesinde kuş gibi

Çağırta çağırta aldı dert beni

Abdal Pir Sultan’ım gönlüm hastadır

Kimseye diyemem gönlüm yastadır

Bilmem deli dolu bilmem ustadır

Şöyle bir sevdaya çaldı dert beni