Pir Sultan Abdal – Dostun Bahçesine Bir Hoyrat Girmiş
Dostun bahçesine bir hoyrat girmiş
Beri dur da benli dilber beri dur
Gülünü dererken dalını kırmış
Kurutur hey benli dilber kurutur
Hangi dinden isen ona tapayım
Yarın mahşer günü bile kopayım
Eğil bir yol ak gerdandan öpeyim
Beri dur hey benli dilber beri dur
Dervişe ne olsa kendi tacından
İrakibe ölüm yare gecinden
Benim benzim bir güzelin ucundan
Sarıdır hey benli dilber sarıdır
Bu meydanda serilir postumuz
Çok şükür mevlaya gördük dostumuz
Birgün kara toprak bürür üstümüz
Çürütür hey benli dilber çürütür
Kendisi okur da kendisi yazar
Hak hilal kaşına eylemiş nazar
Senin akranların cennette gezer
Bürüdür hey benli dilber bürüdür
(Huridir hey benli dilber huridir)
Pir Sultan Abdal’ım başından başlar
İyisini yer de kimini taşlar
Bin çiçekten bir kovana bal işler
Arıdır hey benli dilber arıdır
