Pir Sultan Abdal – Gel Koyun Meleme

Sabah olur koyun kuşluğa gelir

Her koyun arar da kuzusun bulur

Ağca koyun meler arada kalır

Gel koyun meleme vazgel kuzundan

Benim kuzum kuzuların beyidir

Ağca koyun yüreğimin yağıdır

Anın gideceği Yıldız Dağı’dır

Gel koyun meleme vazgel kuzundan

Koyun meler kuzusunun adı yok

Sıra sıra küleklerin südü yok

Kuzusuz yaylanın hiçbir tadı yok

Gel koyun meleme vazgel kuzundan

Koyunun başına bodcak takayım

Yönüm dönüp o koyuna bakayım

Kuzun nerde ise kuzun bulayım

Gel koyun meleme vazgel kuzundan

Koyun sen şurada kuzlamadın mı

Sağını solunu gözlemedin mi

Aç kurt gelir diye gizlemedin mi

Gel koyun meleme vazgel kuzundan

Dereye aşağı gider kurt izi

Kurt ağzında gördüm bir körpe kuzu

Seversen Mevla’yı ağlatma bizi

Gel koyun meleme vazgel kuzundan

Seni yayan çoban bir delikanlı

İbrişim bıyıklı hem ince belli

Sağında solunda püskülü belli

Gel koyun meleme vazgel kuzundan

Seni yayan çoban yetip gitmesin

Bahçesinde lale sünbül bitmesin

Seni incitenler Hakk’a yetmesin

Gel koyun meleme vazgel kuzundan

Pir Sultan Abdal’ım bu kuzu n’oldu

Koyunun feryadı ciğerim deldi

Yoksa bir aç kurt mu kuzunu aldı

Gel koyun meleme vazgel kuzundan