Recep Hıfzı – Ağlama Gözlerim Mevla Kerimdir

Ağlama gözlerim Mevla kerimdir

Her daim rüzigar böyle de kalmaz

Dermansız dert olmaz sabreyle gönül

Geçer bu ahuzar böyle de kalmaz

Aşkın seyyahıyım gezerim hayli

Yüz bin mihnet çeksem kesmezim meyli

Bir misal eylerim zulmeti leyli

Doğar şemsi nehar böyle de kalmaz

Ne kadar çok olsa dağların karı

Eritir Huda’nın hoş rüzigarı

Yetişir bağların ayvası narı

Açılır nevbahar böyle de kalmaz

Adem Seyfullah yedi buğdayı

Kıldı ihtiyarsız nehyi Huda’yı

Bilirdi affeder bayı gedayı

Rahmeder o Gaffar böyle de kalmaz

Ferman Huda’nındır emrolsa ondan

Nuh u Nebiyyullah geçer tufandan

Çıkar her deryanın yolu bir yandan

Görünür bir kenar böyle de kalmaz

Kaldı ateş içre İbrahim Halil

Tevekkül babını eyledi delil

Ateşi gülistan eyledi celil

Gördüler söndü nar böyle de kalmaz

İsmail’in kurban olacak çağı

Ağlaştı dünyanın taş ile dağı

Hiç kulu keser mi kulun bıçağı

Çün koçu kurban var böyle de kalmaz

Var mı Eyyup gibi çeken cefayı

Cefayı çekmeyen bulmaz sefayı

Akibet bir derde bin bir şifayı

Verir Perverdigar böyle de kalmaz

Her ne ise haktır Kalu Bela’dan

Kalem böyle çalmış Arşı Ala’dan

Gel Hıfzı umudun kesme Mevla’dan

Bu çarkı berkarar böyle de kalmaz