Şebnem Ferah – Gecmişe Yolculuk
bugün kendimi kuru yapraklarla kapli
cikmaz bir sokaga benzetiyorum
sadece o sokakta yasayanlar
üzerimden gelip geciyor
bugün kendimi odalarindan cogu bos
bazen dolan bir otel gibi hissediyorum
icimden ne hayatlar ne hikayler ne asklar
gecip gidiyor
ben böyle degildim
ne zaman kayboldum
rüzgarla dans ederdim
ne zaman savruldum
bir ses duydum
gecmis zamandan
bir ses duydum
kücük bir kizdan
bir bilet istiyorum
sadece gidis olsun
cocuklugun safligina
gidip orda yasamam gerek
bilet istiyorum
tek kisilik olsun
yarina cikabilmem icin
heyecani hatirlamam gerek
bugün kendimi parktaki bir bank gibi
sessiz ve sabit hissediyorum
geceleri üzerimde sehrin isiklari
yatip uyuyor
bugün kendimi tonlarca yük tasiyan
gemilerin denizi gibi hissediyorum
kaldirma kuvvetim var
ama sehrin atiklari icime akiyor
ben böyle degildim
ne zaman kayboldum
rüzgarla dans ederdim
ne zaman savruldum
bir ses duydum
gecmis zamandan
bir ses duydum
kücük bir kizdan
bir bilet istiyorum
sadece gidis olsun
cocuklugun safligina
gidip orda yasamam gerek
bilet istiyorum
tek kisilik olsun
yarina cikabilmem icin
heyecani hatirlamam gerek
bir bilet istiyorum
cocuklugun safligina
bilet istiyorum
tek kisilik olsun
yarina cikabilmem icin
heyecani hatirlamam gerek
