Teoman – Gönülçelen

Kırıklarını aldırdım kalbimin

Zırhımı çıkarttım astım portmantoya

Güzel vücutlar boş suratlar

Benimse yenmiş tırnaklarım

Titrek ellerim var

Evet dedi ben de seni aldattım

Bİr kez de değil üstelik

Çünkü beni çok kanattın

Çok sevdiğim bir yalandın

Gönülçelen gönülçelen

Aynı anda utanmadan

Hem kırıcı hem kırılgan

Yordun beni gönülçelen

Gönülçelen gönülçelen

Biraz gerçek biraz yalan

Hem yarabandım hem yaram

Bitsin artık gönülçelen