Teoman – Yollar

Teoman – Yollar

Gözlerim kör karanlıkta

Kör kuyunda

Boğulursa,

Tenim benim olmadıysa

Yitirilmiş,

Tutsak olmuş,

Düşman olmuş,

Milyon defa tekrarlanan

Hayatımsa

Gizli bağın çözüldüyse

Yollar varsa

Pahalıysa

Uzun, kısa ya da darsa,

Artık hiç farklı omayan,

Sıkıldığın,

Hayatınsa

Aslında yollar

Yalanını görmez, yaraları sarmaz

Hiç bitmez

Aslında yollar

Daralıp açılmaz, sonuna da varmaz

Hem varsan da

Farketmez ki.

Oldu, oldum, çocuk kaldım

Yüreğimden yaralandım

Bir yer olsa

Huzur sunsa

Dizlerim üstünde çöksem

Sonsuz yolu aydınlansa

Günün ilk ışığında

Son bir kez nefes alsam

Kaybolasam gözyaşında

Ya da ilk kitabında