Abdurrahim Karakoç – Bir Daha Öldüm

Ateste havada suda toprakta

Dün bir daha dogdum bir daha öldüm

Çiçekte meyvada dalda yaprakta

Dün bir daha dogdum bir daha öldüm

Ask kervani son duraga varmadan

Ayrildi bir yerde sekil manadan

Hiç kimse görmeden kimse duymadan

Dün bir daha dogdum bir daha öldüm

Kllitsiz kapinin ön esiginde

Büküldüm iplikçe zaman ignede

Yoktan varolmamin son gediginde

Dün bir daha dogdum bir daha öldüm

Ben deyip dururken içimdeki ben

Dört adim ötede tükendim hemen

Kimbilir belki de vakit gelmeden

Dün bir daha dogdum bir daha öldüm