Ahmet Kaya – Adı Yılmaz

Dalyan gibi bir çocuktu

Benim gözümde küçüktü

Küstüde dağlara çıktı

İner mi inmez mi bilmem

Şimdi dağların tozudur

Belki isyanın sazıdır

Halen kalbimde sızıdır

Diner mi dinmez mi bilmem

Adı Yılmaz kendi yılmaz

Makamı yok dem tutulmaz

Dağlara soru sorulmaz

Döner mi dönmez mi bilmem

Mavi gözleri boncuktur

Ölüm korkusu şuncuktur

Azrail atı kancıktır

Biner mi binmez mi bilmem

Parkasına kar yağmıştır

Bir kenarda ağlamıştır

Belki elleri yanmıştır

Söner mi sönmez mi bilmem

Adı Yılmaz kendi yılmaz

Makamı yok dem tutulmaz

Dağlara soru sorulmaz

Döner mi dönmez mi bilmem