Ahmet Özhan – Aşılamaz

Ah edip ağlamadan,
Sîneler dağlamadan,
Su gibi çağlamadan,
Koca dağlar aşılmaz!
Canı cânânı vermeden,
Fakr İle fahre ermeden,
Yokluğa kanat germeden,
Ne mümkün, yollar asılmaz!
Ruhunda ajk u jevk, sînende iman,
Elinde KurӉn, tam tekmil heyecan,
Ve bin bir ızdırap, bin bir hafakan,
İçini sarmadan çöller ajılmaz!
Doğru görüp gönül gözün açmadan,
Pervaz edip dost eline uçmadan,

Benliğine kor, kıvılcım saçnadan,
Yolu kesen o ‘”dragon”lar yılmaz!
Öliip ölüp dirilmeden,
Her gün bin kez gerilmeden,
Canda öze erilmeden,
Hasretli anlar akılmaz!
Sîne kebap olmadan,
Vakit-mîat dolmadan,
Sen, senden kurtulmadan
Asla zanlar aşılmaz!
Yolcu buruk baş gerek.
Gözde dâim yaş gerek,
Huy biraz yavaş gerek,
Yoksa yollar aşılmaz!